Wanneer spreekt men van een psychiatrische stoornis?

Hoe komt een psychiatrische stoornis tot uiting?

Psychiatrische stoornissen kunnen (ook) bij kinderen en adolescenten voorkomen. Gevolg van een psychiatrische stoornis is dat het gedrag van het kind afwijkt. Deze afwijkende gedragingen kunnen zich op een van de volgende gebieden uiten:

  • lichamelijk (bijvoorbeeld: hoofdpijn, slaapproblemen, haaruitval, moeheid)

  • ontwikkeling (afwijkende/ vertraagde motoriek, taal, intelligentie)

  • gedrag (agressie, hyperactief, tegendraads)

  • emoties (angstig, depressief, dwangmatig)

  • relaties (afhoudend, overmatig aandacht vragend)

Het verschil tussen een 'probleem' en een 'psychiatrische stoornis':

Elk kind zal op een van deze vijf gebieden wel eens opvallend gedrag hebben vertoond. Vaak is het zo dat dit met de tijd verdwijnt. We kunnen er dan van spreken dat er sprake is of was van een probleem. Soms is er echter professionele hulp nodig. In het laatste geval spreken we van een stoornis. Een stoornis kenmerkt zich door:

  1. de verschijnselen/ klachten passen niet bij de leeftijd van het kind: het kind functioneert niet leeftijdsadequaat.

  2. het is niet eenvoudig te corrigeren door middel van een berisping of pedagogische ingreep

  3. het beïnvloed het algehele functioneren van het kind op een negatieve wijze

  4. het kind zelf en/of zijn omgeving lijden hieronder

  5. het normale uitgroeien naar volwassenheid wordt erdoor bedreigd óf is niet mogelijk