ADD (Attention Deficit Disorder) en de verschillende typen van medicatie

Het is duidelijk dat medicijngebruik een belangrijk onderdeel is van de behandeling van ADD: in 80% tot 90% van de gevallen levert het merkbare verbeteringen op. Medicamenteuze behandeling staat echter nooit op zichzelf. Ook leefstijlverandering maakt hiervan onderdeel uit. Dat kan middels verschillende vormen van coaching en behandeling. Het uitsluitend kiezen voor therapie en coaching, zonder medicatie, blijkt vaak niet effectief.

Welke types ADD-medicatie zijn beschikbaar?
De medicatie voor ADD wordt gegroepeerd in twee belangrijke categorieën: stimulantia en niet-stimulerende medicatie. De stimulerende medicijnen, zoals methylfenidaat (m.n. Ritalin) en amfetaminen, zijn efficiënte behandelingen voor ADD en zijn al decennia lang beschikbaar. Amfetaminen wordt sinds 70 jaar voorgeschreven en methylphenidaat meer dan 50 jaar. Beide types medicatie zijn zeer goed bestudeerd. Uit onderzoek blijkt dat medicijngebruik onder medische supervisie vrij veilig is.
De medicijnkeuze bij ADD kan tijd vergeren, aangezien artsen soms meer dan één medicijn moeten proberen om te onderzoeken welke het best werkt. Sommige medicijnen voor ADD lijden tot problematische bijwerkingen bij individuele ADDers. Doorgaans kunnen deze bijwerkingen worden tegengegaan door de dosis aan te passen, het inname moment aan te passen of te kiezen voor een andere variant van de medicatie.

Stimulantia:
Methylfenidaat, verkrijgbaar onder de merknamen Ritalin en Concerta, zijn zogenoemde 'generieke geneesmiddelen': geneesmiddelen met dezelfde werkzame stof, maar van andere fabrikanten. De stimulantia zijn er in ‘kort-werkzame’ en ‘lang-werkzame’ vormen. Ritalin is een kortwerkende vorm van methylfenidaat. Bij ‘kort-werkzame’ stimulanta moet over het algemeen twee tot drie keer per dag een tablet worden ingenomen. Ritalin begint een halfuur na inname te werken; het effect houdt 3-4 uur aan.

Concerta is de langwerkende vorm van methylfenidaat en is sinds 2002 in Nederland geregistreerd voor kinderen en adolescenten met AD(H)D. Bij de ‘lang-werkzame’ stimulantia hoeft gewoonlijk maar één keer per dag een tablet te worden ingenomen. Het is een middel dat geleidelijk aan in de darm steeds wat stof vrijgeeft. Men noemt dit principe slow release. Het middel is duurder dan Ritalin.

Een enkele keer zullen artsen kiezen voor een combinatie, maar deze benadering is (nog) niet systematisch bestudeerd. De meeste artsen starten met een lage dosering van het medicijn en verhogen de dosis in de 1ste tot 3e week, totdat de symptomen ADD onder controle zijn. Het kan verscheidene maanden vergen om de correcte dosis te vinden.

Niet Stimulerende medicatie:
Het niet-stimulerende medicijn, Strattera, wordt gewoonlijk eenmaal daags genomen in de ochtend, of in de ochtend en in de voormiddag of vroege avond. In tegenstelling tot de stimulantia s de werkzame stof in dit medicijn, atomoxetine. De meeste artsen schrijven aanvankelijk een lagere dosis voor, die ze geleidelijk verhogen zodat de patiënt zich aan het medicijn kan aanpassen. Het kan verscheidene weken voor de correcte dosering is opgebouwd. Daarna kan het nog enkele weken vergen om het volledige resultaat te zien. In totaal duurt het vaak zo´n 6 weken voordat het effect van Strattera kan worden geëvalueerd.

  • Meer over Strattera: