Feiten en mythen over ADD

Er zijn een aantal wijdverbrijde misverstanden over Attention Deficit Disorder. Wat is nu waar - en wat niet?

ADD wordt veroorzaakt door het dieet en het milieu van mijn kind. Mythe!
Hoewel de specifieke oorzaak van ADD onduidelijk is, zijn er sterke aanwijzingen dat de symptomen van ADD genetisch overdraagbaar zijn en verband houden met een onevenwichtigheid in de chemische processen in de hersenen.

ADD komt vaker bij jongens voor dan bij meisjes. Feit!
Jongens worden vaker gediagnostiseerd met ADD dan meisjes. Het is mogelijk dat de diagnose te vaak wordt gemist bij meisjes. Dit vanwege een 'stillere' uitinsgvorm van de stoornis en het minder frequent voorkomen van impulsief en hyperactive gedrag.

Alle kinderen met ADD 'groeien er uiteindelijk overheen'. Mythe!
Het is een veel voorkomende mythe dat kinderen met ADD hier overheen zullen groeien. Te vaak nog wordt ADD als een 'kinderziekte' gezien. In feite zal 80% van kinderen met ADD symptomen deze in de adolescentie blijven hebben en meer dan 60% zal symptomen van ADD als volwassenen ervaren.

ADD wordt beschouwd als om een medische stoornis. Feit!
ADD is een medische stoornis die door de als zodanig internationaal wordt erkent in de medische wereld.

De kinderen met ADD zouden hun medicijn slechts moeten nemen terwijl in school. Mythe!
ADD is een chronische aandoening, dus niet aan plaats of tijd gebonden. Het geven van medicijn in de weekends en gedurende de vakantie kan het kind helpen zijn gedrag beter te controleren en zijn/haar sociaal contact en zelfrespect verbeteren.

Medicijnen zijn belangrijk voor het behandelen van ADD. Feit!
Mensen die ADD hebben hebben baat bij praktische aanpassingen, gedragstraining én medicatie. Onderzoek toont aan dat gebruiker van enkel medicatie efficiënter is dan wanneer men uitsluitend aan gedragsverandering werkt. Vanzelfsprekend is het doen van beiden het meest effectief!